Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2007

ΚΚΕ και καταλήψεις γενικώς

Το ΚΚΕ, καταδικάζει λέει ,την επέμβαση του εισαγγελέα στα υπό κατάληψη σχολεία. Καλώς. Τα όποια προβλήματα της παιδείας , και είναι πάρα πολλά, δεν λύνονται με εισαγγελικές επεμβάσεις.
Όμως σύντροφοι, πείτε μας:
Στη Κούβα των ονείρων σας επιτρέπονται οι καταλήψεις σχολείων; Κι αν , λέμε αν , κάποια μαθητούδια το αποτολμήσουν που θα βρίσκονται την επόμενη μέρα ξέρετε;
Αν κάποια μέρα έρθετε στην εξουσία, θα επιτρέπετε τις καταλήψεις σχολείων πανεπιστημίων, εθνικών οδών και σταθμών ηλεκτροπαραγωγής;
Θα επιτρέπετε τις απεργίες και τις εναντίον σας συγκεντρώσεις , όσων διαφωνούν ή θεωρούν ότι τους βλάπτει η πολιτική σας;
Τα ρωτάω αυτά γιατί ούτε στην Κούβα που χτίζεται ο σοσιαλισμός στον οποίο διακηρύσσετε ότι αποβλέπετε ,δεν υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες , ούτε στις χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού που κυβέρνησαν επί δεκαετίες τα αδελφά σας κόμματα υπήρχαν τέτοιες πολυτέλειες…

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2007

Ο Τσε Γκεβάρα η Κούβα και η ΚΝΕ

Κάποιοι θυμούνται κατά διαστήματα τον Τσε Γκεβάρα.
Μεταξύ αυτών το ΚΚΕ η ΚΝΕ φυσικά, ως παιδιά του κόμματος, και το θεοκρατικό φασιστικό καθεστώς του Ιράν.
Στο Ιράν λοιπόν, τα βρήκε σκούρα η κόρη του Τσε, όταν δήλωσε ότι ο πατέρας της ήταν άθεος.
Τη μεταφέρανε στο ξενοδοχείο και την έδιωξαν από τη χώρα άρον – άρον.
Ερχόμαστε στα παιδιά του κόμματος. Την ΚΝΕ.
Αυτοί ορκίζονται στο όνομα του Τσε, και διοργανώνουν εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα εντελώς ελεύθερα, και καλώς , μιας και στη χώρα μας απολαμβάνουμε όλοι την ελευθερία.
Ταυτόχρονα, υποστηρίζουν με το φανατισμό που τους μεταδίδουν οι σοφοί καθοδηγητές του κόμματος, όπως αυτή η μεγάλη μορφή που λέγεται Δημήτρης Γόντικας, το καθεστώς της Κούβας.
Της χώρας που αγωνίστηκε ο Τσε για να κατακτηθεί η Δημοκρατία και η ελευθερία.
Αποφεύγει όμως η ηγεσία του ΚΚΕ, να πει στα Κνιτάκια την αλήθεια για την Κούβα, αν και τη γνωρίζει πολύ καλά, όπως πολύ καλά γνώριζε τα πάντα για το πρώην ανατολικό μπλοκ αλλά το απέκρυβε από του Κνίτες τη δεκαετία του 70 και του 80.
Στη Κούβα λοιπόν του Τσε , σήμερα, δεν υπάρχει η ελευθερία που χαίρονται οι Κνίτες στην Ελλάδα।
Κάθε αντίθετη άποψη διώκεται, η ελευθερία της γνώμης και της δημόσιας έκφρασής της συνιστά αδίκημα। Κοντά στις φυλακές του Γκουαντάναμο βρίσκονται οι φυλακές της Κούβας, γεμάτες πολιτικούς κρατούμενους।
Η λειτουργία των κομμάτων απαγορεύεται. Για εκλογές φυσικά ούτε λόγος.
Όποιος έχει επισκεφτεί την Αβάνα και άλλες πόλεις μένει κατάπληκτος με την τόσο πυκνή αστυνόμευση που υπάρχει.
Αν υπήρχε τόση αστυνόμευση στην Ελλάδα, θα πηδούσαν μέχρι το ταβάνι οι Κνίτες και οι στρατηγοί της επανάστασης τύπου Σπύρου Χαλβατζή.
Να μην μιλήσουμε για την φτώχια, την εξαθλίωση και την πορνεία που κυριαρχεί σε κάθε πόλη, κωμόπολη και στα χωριά ακόμη της Κούβας.
Ευκαιρίες για τη ζωή των ανθρώπων δεν υπάρχουν. Όλα περνούν από τον έλεγχο της κομματικής μαφίας. Κάθε τετράγωνο, είναι ζωσμένο στην κυριολεξία από την κομματική οργάνωση βάσης, δηλαδή από τους χαφιέδες και τους μαφιόζους που παρακολουθούν πολύ στενά την ζωή κάθε οικογένειας.
Εννοείται ότι, αν θέλει κάποιος να ζει στα όρια της αξιοπρέπειας, πρέπει να κάνει δυο και τρεις δουλειές. Όμως αυτό απαγορεύεται, και για να συνεχίσει να επιβιώνει πρέπει να τα ακουμπά κανονικά στην κομματική μαφία.
Όλα αυτά, και πολλά άλλα, τα έχω διαπιστώσει ο ίδιος στα ταξίδια μου στην Κούβα.
Σε ένα από αυτά – το πρώτο – είχα ένα τοπικό ξεναγό. Ένα πρωινό, λίγο πριν με πάει για ξενάγηση στη βίλα του Χεμιγουέη, του είπα ότι θέλω να αγοράσω πούρα σε καλή τιμή. Εντάξει μου λέει. Στο δρόμο για τη βίλα του μεγάλου συγγραφέα, σταματήσαμε σε ένα μικρό σπίτι που είχε στο τοίχο μια επιγραφή που έλεγε στα Ισπανικά « ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ» .
Προς έκπληξή μου, ο ξεναγός μπήκε στο σπίτι, και μετά από λίγο βγήκε κρατώντας μια τσάντα। Τι είναι αυτό , ρώτησα। Τα πούρα που ζήτησες σε πολύ καλή τιμή। Εδώ πουλάνε πούρα; Ξαναρώτησα αποσβολωμένος. Ναι, και πούρα και γυναίκες και αγόρια και ναρκωτικά ότι θελήσεις μου απάντησε.
Οι υποστηρικτές της επανάστασης σε μπίζνες με φούντες…
Η απόλυτη διαφθορά ενός απολυταρχικού μονοκομματικού καθεστώτος που κυβερνά με τη βία για πάνω από 40 χρόνια.
Αλήθεια ένα κόσμο σαν αυτό οραματίζονται τα παιδιά της ΚΝΕ;
Υπάρχει όμως, το άλλοθι του ηλίθιου και απάνθρωπου αμερικάνικου εμπάργκο.
Αυτό δίνει στο καθεστώς τη πρόφαση να καταδυναστεύει το λαό της Κούβας, και επενδύει τις φρικαλεότητες που διαπράττει με ιδεολογικό περιεχόμενο.
Απέναντι από το Αμερικάνικο προξενείο στην Αβάνα, στην παραλιακή λεωφόρο, έχει αναρτηθεί ένα γιγαντιαίο πλακάτ που γράφει « ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ» πάνω σε ματωμένα κορμιά και τραγικά πρόσωπα.
Τι υποκρισία !
Τις μέρες που οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους έκαναν την τελευταία εισβολή στο Ιράκ, στην Κούβα του Κάστρο , από την μια άκρη μέχρι την άλλη γινόταν εκκαθαριστική επιχείρηση. Χιλιάδες άνθρωποι, διανοούμενοι , καλλιτέχνες , συγγραφείς, δημοσιογράφοι και απλοί πολίτες, συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στις φυλακές χωρίς δίκη, ως συνεργάτες ή πράκτορες του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Υπάρχει μια λέξη συμπαράστασης προς τους ανθρώπους αυτούς σύντροφοι της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, ή μήπως θα κάνατε τα ίδια και σεις εδώ, αν βρισκόσασταν στη εξουσία;

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2007

ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ....

Για άλλη μια φορά , οι μαθητές και οι μαθήτριες θα μπουν στην παρέλαση την 28η Οκτώβρη.
Με στρατιωτικούς σχηματισμούς, με στρατιωτικό βηματισμό, κι ας είναι παιδιά του νηπιαγωγείου ή έφηβοι του Λυκείου.
Η παράδοση της φασιστικής οργάνωσης νέων του δικτάτορα Ι. Μεταξά, συνεχίζεται.
Οι δημοκρατικές κυβερνήσεις δεν τόλμησαν να καταργήσουν αυτή τη φασιστική έξη.
Δήθεν έτσι τιμούμε τους προγόνους μας που αγωνίστηκαν για τη λευτεριά.
Τι υποκρισία!
Την ίδια στιγμή που η χώρα μας διαθέτει το χειρότερο εκπαιδευτικό σύστημα σ’ όλο τον αναπτυγμένο κόσμο.
Την ίδια στιγμή που οι άρρωστοι και οι συγγενείς τους βογκάνε στα νοσοκομεία όπως οι λαβωμένοι του 1940, λόγω έλλειψης προσωπικού και άθλιων συνθηκών,
Την ίδια ώρα που καταστρέφονται τα δάση μας, το περιβάλλον μας,
Την ίδια ώρα που σ’ αυτόν το τόπο, γίνονται όλα όσα περικλείονται στο όρο « ντροπή», η άρχοντες πασχίζουν με φασιστικά έθιμα να φρονηματίσουν τη νέα γενιά.
Ευτυχώς κάπου - κάπου ξεφυτρώνουν μαθητές αντιρρησίες συνείδησης .
Είναι η ελπίδα ότι και αυτή η φασιστική έξη θα ξεπεραστεί και θα καταργηθεί κάποτε.

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2007

ΛΑΤΟΜΕΙΟ Η ΚΑΝΤΑΝΟΣ ?

Κάντανος Χανίων 2007.
Μια δυνατή ομοβροντία.
Ακολουθεί ένα σύννεφο σκόνης από τη μεριά του φαραγγιού.
" Μου θυμίζει την εποχή των Γερμανών παιδί μου αυτή η βροντή. Όντνε βορβαδίζανε τη Κάντανο".
Έτσι λέει η θεία Μαρία , που με απορία ακούει και βλέπει αυτό που γίνεται , καθισμένη στο πεζούλι της αυλής της.
Μόνο που αυτή τη φορά δεν είναι οι κατακτητές
Δεν σκοτώνονται οι δικοί μας στο φαράγγι όπως έγινε τότε, για να μην περάσουν οι Γερμανοί.
Σήμερα οι δικοί μας σκοτώνουν το φαράγγι και την ιστορία μας.
Για την ακρίβεια, όχι όλοι οι δικοί μας.
Μια ανώνυμη εταιρία λατομείων ξεκουφίζει - νόμιμα λένε- το φαράγγι .
Δηλαδή καταστρέφει το περιβάλλον, και μετατρέπει την ιστορία και τους θρύλους μας σε αδρανή υλικά. Στη συνέχεια πουλάει αυτά τα υλικά προς ίδιόν της όφελος.
Η εταιρία δεν το κάνει αυτό από μόνη της.
Έχει συνεργούς εκείνους που ανακήρυξαν παλιότερα το πανέμορφο και ιστορικό φαράγγι της Καντάνου σε λατομική ζώνη, και αυτούς που σήμερα την στηρίζουν ανοιχτά - όπως ο Δήμαρχος Καντάνου και η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου-, είτε την καλύπτουν με τη σιωπή και την αδράνειά τους, όπως οι σημερινοί βουλευτές του Νομού και ο Νομάρχης.
Έχει απέναντί της λίγους, αλλά θαρραλέους Καντανιώτες και όχι μόνο, που συνεχίζουν την παράδοση των πατεράδων και των παππούδων, και υπερασπίζονται τον τόπο τους σθεναρά.
Μετά την επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέκου Αλαβάνου στο τόπο του εγκλήματος, όπως πολύ σωστά το χαρακτήρισε ο ίδιος, το θέμα παίρνει πολιτικές προεκτάσεις.
Απομένει να δούμε τι θέση θα πάρουν και αν θα τοποθετηθούν άμεσα οι τοπικοί πολιτικοί παράγοντες.
Η μάχη στην Κάντανο συνεχίζεται και θα συνεχιστεί.
Εκεί κρίνεται η αξιοπιστία του κράτους όταν μιλάει για αειφόρο ανάπτυξη.
Εκεί κρίνεται το επίπεδο της σημερινής οικολογικής ευαισθησίας και η ειλικρίνεια όλων όσων τη διαλαλούν περίτρανα στις τηλεοράσεις, με την ευκαιρία κάθε φυσικής καταστροφής.
Εκεί κρίνεται ο σεβασμός στην ιστορία και στην παράδοση, όλων όσων με στόμφο τιμούν τη μνήμη των προγόνων και των αγωνιστών της λευτεριάς, σε κάθε εθνική επέτειο και επιδεικνύουν την περηφάνια τους καταθέτοντας στεφάνια στα μνημεία των πεσόντων.
Για να μην ζωντανεύουν οι ομοβροντίες από τους δυναμίτες καθημερινά, τις μνήμες της θείας Μαρίας από την επέλαση των κατακτητών.
Για να μην τεθεί μια πινακίδα που να γράφει "ΛΑΤΟΜΕΙΟ Η ΚΑΝΤΑΝΟΣ" δίπλα σ αυτή που άφησαν οι Γερμανοί και γράφει " ΕΔΩ ΥΠΗΡΧΕ H ΚΑΝΤΑΝΟΣ".